Année: | 1966 |
Musique/Texte: | Jean Renard Gilles Thibault |
Extrait: | |
Reprises: | Valérie Lemercier |
Download / Stream: | |
Hit-parade personnel: | Ajouter au hit-parade personnel |
Entrée: | 21/01/1967 (Position 41) | ||
Dernière semaine: | 20/05/1967 (Position 49) | ||
Top: | 2 (2 sem.) | ||
Chartrun: | ![]() | ||
Semaines: | 18 | ||
Place dans le classement général: | 2238 (597 points) | ||
Dans d'autres pays: |
|
Tracks | |||||||||
1966 7" EP RCA 86187 M | |||||||||
Montrer détails | Écouter tout | ||||||||
1. | Par amour, par pitié | ![]() | 3:06 | ||||||
2. | Noël sans toi | ![]() | 2:53 | ||||||
3. | Quand un amour renaît | ![]() | 2:31 | ||||||
4. | Garde-moi dans ta poche | ![]() | 2:27 | ||||||
Version | Durée | Titre | Label Numéro | Format Medium | Date |
---|---|---|---|---|---|
3:06 | Par amour, par pitié | RCA 86187 M | Single 7" EP | 1966 | |
3:07 | 2'35 de bonheur | RCA 431 029 | Album LP | 1967 | |
3:13 | Double Gold | BMG 74321215052 | Album CD | 19/09/1994 | |
Version 1995 | 3:12 | Sylvie Vartan [1995] | Philips / Phonogram 526 686-2 | Album CD | 10/02/1995 |
3:06 | L'essentiel | RCA 74321 26231 2 | Album CD | 23/10/1995 | |
3:06 | Les années RCA 1961-1983 | RCA 82876 61399 2 | Album CD | 23/08/2004 | |
Version acoustique | 3:15 | Les 50 plus belles chansons | Mercury 530 075-8 | Album CD | 05/11/2007 |
3:06 | Flashback | Sony BMG 88697125352 | Album CD | 19/11/2007 | |
Version acoustique | 3:13 | Les 50 plus belles chansons [Nouvelle édition] | Mercury 530 6043 | Album CD | 22/02/2008 |
3:08 | Best Of - 3 CD | Sony 88697549722 | Album CD | 23/11/2009 | |
Live Olympia 19/9/2009 | 3:11 | Sylvie Live | RCA 88697647622 | Album CD | 26/02/2010 |
3:06 | 2'35 de bonheur [Vinyl Replica Collection - Strictly Limited Collector's Edition] | BMG Rights / Culture Factory 781 983 | Album CD | 21/01/2013 | |
»» tout montrer |
Kenne auch nur die Studio-Version aus den 60ier...Die Refrainzeile eine Tonart tiefer gesungen als die anderen Teile des Titels gefällt mir gut, hingegen die Instrumentalisierung überzeugt mich nicht so sehr, wie auch Teile der Strophen | |
Mit Blick auf die Studioversion aus den 60er Jahren gehe ich mit Sanremos Vierervoting einig. In der am Samstag Abend im Pariser Palais des Congrès zu vernehmenden Duett-Version mit Sohnemann David Hallyday erreichte diese eingängige Ballade mit dem kraftvollen Refrain jedoch superlative Dimensionen. Darob kann ich die grundsolide 5 als Kompromisswertung aufrechten Hauptes vertreten. Sehr gut! | |
gut |